Een bijzondere maaltijd

We zaten deze middag te lunchen, niks bijzonders, dat doen we elke dag. Wel een klein beetje bijzonder is dat we 's middags warm eten in plaats van 's avonds. Iets wat voor deze regionen trouwens wel heel normaal is, maar als je in het noorden woont en je elke dag vroeg op pad gaat om te gaan werken en pas in de late namiddag weer thuis komt, dan lukt dat natuurlijk nooit.

Hier gaat alles tijdens de middag nog dicht voor la sieste, er moet gegeten worden en uitgebuikt. Tussen twaalf en half drie is er behalve de grote supermarkten in de steden maar weinig wat open is.

Wij doen dat nu ook sinds een jaar ongeveer en dat bevalt uitstekend. In het begin is het even wennen, je hebt goed en wel je ontbijtje achter de kiezen of je moet alweer gaan nadenken over wat je gaat koken. Het grote voordeel uiteraard is dat je daar 's avonds geen omkijken meer naar hebt en, nog belangrijker, dat je niet met een volle maag gaat slapen. Goed voor de spijsvertering, goed voor de lijn ook nog eens.

Dus ook vandaag stond er een bordje met eten op tafel rond een uur of één. Een stukje lamsvlees met peultjes en bintjes deze keer. Geen spectaculaire maaltijd, maar toch wel heel bijzonder beseften we ineens. Het is namelijk zo dat we voor het eerst uitsluitend van eigen terrein hebben gegeten. Lammetje van de buurman wat heeft staan grazen op onze wei en peultjes en bintjes uit eigen groententuin. Super!

Er zat nog een lekkere muntsaus bij trouwens, met munt uit eigen tuin ook nog. Alleen de yoghurt was niet van eigen koe ... dus die telt niet.