Zoooo mooi

Na al meer dan twee jaar dat we hier nu permanent wonen valt het je niet meer dagelijks op hoe mooi het hier is. Je begint langzaam maar zeker gewend te worden aan alles, de mooie uitzichten, de heuvels, de vlinders en de bloemen. Het is waar wat ze zeggen, alles went. Maar helemaal als het iets positiefs is, dan gaat het nog eens zo snel lijkt het wel.

Maar vandaag had ik toch wel weer even een brok in mijn keel. We hadden boodschappen gedaan in Gaillac en de korste weg terug naar huis is dwars door de weilanden over smalle kronkeligge paadjes. Het was een heldere dag en de Pyreneeën stonden prominent aan de horizon. Alleen dat is al de moeite waard. Normaal zie je ze hier niet of nauwelijks, maar op een dag als vandaag begrijp je werkelijk niet hoe het kan dat je ze op andere dagen niet ziet.

Maar da's niet het enige. We waren nog maar goed en wel bekomen van het uitzicht op de besneeuwde bergtoppen of we stonden temidden van de zonnebloemvelden. Zover als je kon kijken was het een gele zee. Werkelijk adembenemend mooi.

En die waren maar net voorbij of er diende zich alweer het volgende prachtplaatje aan. Net gemaaide akkers, het dorre contrast met de groene weilanden en bossen en daarboven de helderblauwe lucht.

Zoveel moois op één dag, je zou van minder volschieten.