En inderdaad alles staat in de lak. Ook mijn handen, armen en haar. Maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Normaal gezien doe ik handschoenen aan, maar dat is zo'n gedoe en ik dacht dat het wel mee zou vallen omdat ik met een verfroller werkte. Mwah, niet dus.
Hebben jullie dat ook, dat je tegen pas geverfde dingen aan loopt? Ik heb dat dus regelmatig, ik denk er niet meer aan, draai me om en hopla, ik zit weer onder. Ik trek ook altijd oude kleren aan, ze komen gegarandeerd onder de verf te zitten, ik ken mezelf inmiddels.
Terwijl ik toch bezig was heb ik meteen maar de trap meegeverfd. Het was wel iets wat niet bepaald haast had, het kon ook over een jaar desnoods, maar ik had de smaak te pakken en daarvan moet je altijd profiteren. En toen ik die balken klaar had en de beugels van de treden er nu toch naast lagen, heb ik die ook maar meteen een lik verf gegeven.
En weet je wat nu eigenlijk wel jammer is, nu moeten die lelijke tijdelijke traptreden er weer in. Ik stoorde me daar helemaal niet aan, maar nu alles beetje bij beetje af begint te geraken worden die lelijke dingen een doorn in het oog.
Maar misschien is dat juist goed. Voor je het weet zitten ze er over twee jaar nog steeds in omdat je er aan gewend bent geraakt. Tenminste, als we er nog niet doorheen zijn gezakt tegen die tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten