Poezen zijn rare wezentjes af en toe. We hebben er twee en het zijn twee totaal verschillende karaktertjes. Ze maken verschillende geluidjes, de ene regaeert op een aai met "mek", de andere doet "prieuwt". De ene is voor de duvel niet bang, de andere is een schijtlijster.
Echt, we hebben een poes die voor alles wegduikt. Ze is bang van haar eigen schaduw. Het is best een beetje zielig af en toe. Elke verandering bezorgt het katje stress. Het feit dat we binnen hetzelfde huis van woonkamer zijn veranderd is onbegrijpelijk voor haar. De eerste dagen heeft ze steevast in de koude keuken op een stoel gelegen, dat was het enige bekende nog voor haar. Ze liep schichtig naar buiten en even schichtig weer naar binnen en dook meteen de keuken in. Lokken met eten, speeltjes, melk, het haalde allemaal niets uit.
Tot nu, eindelijk heeft ze het comfort van vloerverwarming ontdekt en heeft ze de keuken de rug toegekeerd. De rust is weer teruggekeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten