Trots!

Tadaaaaaaa, de vloer is klaar! Man man man wat ben ik trots, zo trots als een pauw. Het ziet er keurig uit, al zeg ik het zelf.

Maar die laatste planken, die hebben me wel de nodige moeite gekost zeg. Ik wil het altijd perfect hebben, tja, dan weet je het al van tevoren, dit gaat tijd kosten.

En inderdaad, dat heeft tijd gekost. De hele dag zowat heeft het geduurd. Vooral die allerlaatste plank, vlakbij de muur, daar waar je niet meer lekker met de hamer kan meppen, dat was een venijnige. Ergens hebben we wel zo'n slagdinges (hoe heet zoiets), maar uiteraard kom je dat alleen maar tegen op momenten waarop je het niet nodig hebt. Je denk dan nog, wat doet dat hier, om het vervolgens weer totaal te vergeten en het niet te kunnen terugvinden wanneer je het wél nodig hebt.

Maar goed, koevoeten komen heel goed van pas op zo'n moment. En spierballen ook. Morgen gegarandeerd spierpijn in mijn alles.