We zijn echt niet te stuiten. Vanochtend bijtijds opgestaan voor een ritje Gaillac, gipsplaten scoren en een deur. Want ... we wilden zo graag aan de muur in de keuken beginnen. De muur die de afscheiding gaat vormen met de logeerkamers.
We waren nog niet goed en wel thuis of we stonden al te bouwen. Dit hadden we nog nooit meegemaakt, wat een energie. Om de een of andere reden moesten we er een begin mee maken vonden we.
Ja, en dan merk je toch dat we dit kunstje onderhand wel kennen. Beetje opmeten, paar gaatjes boren, rails op maat knippen en de eerste platen ertegen schroeven. Het klinkt simpel en dat is het eigenlijk ook. Ik vraag me steeds vaker af waarom ons dat in het begin zoveel tijd kostte.
Om vijf uur hebben we het een dag genoemd, anders was het nog af geweest ook. Ach, we moeten morgen toch ook nog wat te doen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten