OK, ik weet het, dit is niet wat een normaal mens verstaat onder een time out. Een normaal mens zou lekker niets doen, een beetje op de bank hangen, koffie drinken, taartje erbij, filmpje kijken, boekje lezen, internetten en meer van dat soort dingen.
Maar laten we nu eens niet normaal zijn, we kunnen niet stil zitten. Een uurtje, hooguit twee, dat lukt nog wel, maar meer dan dat wordt erg moeilijk. Bovendien, er ligt toch nog een hoop werk naar je te kijken en zie dan maar eens niet terug te kijken.
Zoals daar is, de trap. Weet je nog, die noodtreden waarbij we zo onze bedenkingen begonnen te krijgen over de stevigheid, die keek ons al geruime tijd aan. Twaalf traptreden die kant en klaar staan te wachten, elk met zijn eigen paar ogen, ik kan je vertellen, dat is heel lastig negeren.
En daarom ze er maar even ingezet. We zijn supertrots op het resultaat, het mag gezien worden, door zoveel ogen als maar kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten