Auw auw auw

Auw auw auw ... bij elke stap die ik zet doet het auw.

Ik zie er heel vreemd uit, zo stel ik me voor, ik loop alsof ik houten benen heb, alles doet zeer, van mijn dijen via mijn schenen tot mijn tenen, het doet zeer.

Ik heb spierpijn zoals ik lang geen spierpijn meer heb gehad. Vanochtend viel het nog wel mee, maar nu ... allemachtig, echt niet prachtig. We hebben gisteren de nieuwe vloer in de woonkamer gevoegd. We wilden het in vier keer doen, dan valt het wel mee. De oppervlakte is totaal veertig vierkante meter, gedeeld door vier komt dat op tien per dag. Da's goed te doen.

Kijk, dat voegen op zich, da's dus kinderspel, maar na een paar uur moet die vloer schoongemaakt worden en dat is hard werken geblazen. Ik hou niet zo van allerlei chemische afbijtmiddeltjes om cementsluier te verwijderen, met als gevolg dat ik op handen en knieën de zaak zit te boenen. Tien vierkante meter vind ik dan ruim voldoende. Maar als dat er per ongeluk twintig worden dan is het ineens niet zo leuk meer.

Gevolg is dus dat ik vandaag rondloop als een houten pop. Allemaal tot daar aan toe, maar ik weet dat er nog eens twintig aan zitten te komen. Krijg ik toch nog eens gespierde dijen.