Vandaag was de grote testdag, de dag dat we gingen testen of de verwarmingsleidingen en radiatoren de druk aankunnen, of er niet ergens nog een lek zit, of het water niet alle kanten opspuit als we de zaak onder druk zetten, of we geen megafontein veroorzaken, niet heel Marnaves blank zetten.
Heb ik hier een beetje last van dichterlijke vrijheid? Je zou het haast gaan denken. Heel Marnaves blank zetten, dat kan namelijk helemaal niet, daarvoor is het veel te steil hier, hooguit zou je een sterk stromende beek kunnen creëren, een watervalletje misschien hier en daar, maar dan heb je het wel gehad. Bovendien, als ik dat zou dat dan zit tout-Marnaves plotsklaps zonder drinkwater. Het zou me niet in dank worden afgenomen.
Goed, we hebben dus de verwarmingsleidingen onder druk gezet. Dat begon een beetje haast te krijgen. Je doet zoiets het liefste als de muren nog niet dicht zijn, zit er dan nog een lek dan zie je dat gelijk en is het eenvoudig te repareren. Als alles eenmaal achter isolatie en gips zit en er beginnen zich na een paar dagen vervelende vochtplekken op je pas geschuurde en geschilderde muur te vormen dan ben je toch even minder happy, om het maar even heel voorzichtig uit te drukken.
Maar alles is blijkbaar keurig aangelegd, op één plekje na, een sissende waterspuwende afsluitdop die we waren vergeten aan te draaien.
We mogen binnenkort weer gipsplaten halen. Joepie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten