Jaaaahaaaaa, we hebben een pompoentje. Het is nog een kleintje, hooguit tien cm in doorsnede, maar het is er wel. Gisteren had ik nog gezocht of ik wat zag. Of ik heb met mijn neus gekeken, of het was er nog niet en is het afgelopen nacht zomaar ineens ontstaan.
Het valt me nog mee dat die plant de hagelstorm heeft doorstaan, een paar bladeren hebben gaatjes, maar niks spectaculairs en veel trekt ze zich er niet van aan, meters lang is ze inmiddels al.
Met dit weer is het wel van groot belang om heel veel water te geven, wil die pompoen een beetje formaat krijgen dan moet er vocht in. En ja, ik weet het, eigenlijk moet ik de takken inkorten om mooie grote vruchten te krijgen. Maar weet je, ik kan dat niet, ik zit me continu af te vragen wat ik mooier vind, de lange takken met enorme bladeren of de grote pompoenen.
En omdat ik geen beslissing kan nemen groeien de takken lekker door, tot Les Fontanelles helemaal bedekt is voor mijn part.
2 opmerkingen:
Laat de takken met bladeren
maar groeien hoor.
Hebben de pompoenen een
parasol.
Hebben wij ook nodig deze dagen.
Van de bladeren kun nog altijd
een stoofpot maken met pindakaas,
rijst en kipsate.
'tIs weer eens wat anders dan
andijvie stamppot met spekjes.
"je" was ik vergeten.
Kan gebeuren.
Een reactie posten