Dit is raar. Ik zit op de bank me af te vragen wat ik eens zal gaan doen morgen. We hebben zo hard gewerkt de afgelopen weken om alles op tijd klaar te krijgen voor onze eerste gasten dat, nu het zover is, er een vreemd gevoel over me neerstrijkt. Het is niet echt een vervelend gevoel, eigenlijk een gevoel van rust, maar tegelijk toch ook een beetje een leeg gevoel.
De druk is van de ketel. We kunnen weer eens aan andere dingen gaan denken dan werk. Lang slapen, boek lezen, film kijken, eindje wandelen, stad bezoeken of gewoon niets doen. Het kan allemaal, maar we zullen het weer moeten leren. Niets doen zit nier meer in ons systeem.
Nu denken jullie vast dat alles hier klaar is. Dat is zeker niet het geval. Onze nieuwe woonkamer moet verder afgemaakt worden. Muren bouwen, plafonds afwerken, schilderen en vloeren leggen, nog een hoop te doen dus. Maar we hebben ons voorgenomen om het rustig aan te doen als er gasten zijn. Die komen hier tenslotte voor de stilte, dan gaan wij geen herrie lopen maken.
Ik denk dat het morgen een dagje wordt van herbezinning. Even alles weer op een rijtje zetten, to-do-lijstjes maken en vooral een dagje van heel veel niets doen. Kan niet wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten