Onze voordeur is niet meer wat ze geweest is. Ze is namelijk uit haar funktie ontheven, ze is onze voordeur niet meer. Aan de buitenkant blijft ze wel gewoon zichtbaar, maar binnen verdwijnt ze in een kast of zoiets, daar moet nog een beslissing over genomen worden.
Zoiets kan best verwarrend werken. Als je een voordeur ziet dan is dat de plek waar je je als bezoeker gaat melden. In ons geval, door gebrek aan een bel, door flink op de deur te bonken. Dat zal straks niet veel meer helpen, horen we toch niet meer.
Maar we kunnen niet anders. Die deur is een mooie oude deur, die hoort nu eenmaal bij de gevel en willen we dan ook intact houden, maar dat ding sluit van geen kanten, in de winter best een beetje onhandig door alle warmte die verloren gaat door kieren en naden.
En dus wordt hij finaal dichtgeschroefd. Het is jammer maar helaas. Maar vrees niet, we hebben nog ruim voldoende andere deuren waardoor we het pand kunnen verlaten en betreden.
Alleen toch misschien maar eens een bel gaan overwegen.
2 opmerkingen:
En een verwijsbordje naar de plek van de belknop en de 'echte' voordeur? Immers, die mooie oude deur lokt wel om je als argeloze bezoeker bij een eerste of bij een formeel bezoek te melden ...
En op dat bordje kan dan komen te staan:
Ceci n'est pas une porte
Groeties Ria
Een reactie posten