We reden vanavond terug naar huis, het was al donker en we zijn dan altijd een beetje voorzichtig. Bij elke rit in het donker duiken er wel een paar dieren op in je koplampen. Vandaag was geen uitzondering.
Het begon al op de snelweg. Een buizerd, uil, of iets anders wat daar op lijkt kon nog net de auto voor ons ontwijken en kwam hopeloos fladderend met meer dan 130 km per uur op de voorruit af. Die 130, dat was onze eigen snelheid op dat moment. Ik heb niet zijn snelheidsmeter kunnen zien, maar hij ging behoorlijk hard. Tel dat er nog bij en het is voldoende om birdie bij je op schoot te doen belanden, dwars door de ruit heen.
Ik sloeg mijn handen voor mijn ogen, hield mijn adem in en wachtte op de klap. Er gebeurde niets, of toch allicht niet veel. We hoorden vaag nog wel iets op het dak, een tikje hooguit. Of vogellief het voorval overleefd heeft, geen idee. Laten we het hopen.
Wat verder, alweer van de snelweg af, op een klein binnenweggetje, zagen we twee kleine konijntjes. Nee, eerst zagen we de oogjes, twee kleine lampjes als die van een kerstboom zeg maar. Twee lampjes die niet parallel bewegen zijn twee konijtjes, ze kijken je vanaf de zijkant aan, snap je. Maar goed, die leven nog, die zaten op het veld ver weg van de auto. Tenzij er een andere auto ...
Weer een paar bochten zien we weer twee lampjes. Een kat deze keer. Die staart je met twee ogen tegelijk aan. Tenzij ze naar je knipoogt, doen ze ook wel eens. De onze allicht wel, of hebben wij hier speciaaltjes? Wie zal het zeggen.
Nog maar een paar kilometer en we zijn thuis. Duikt er verdorie weer een lampje op, op manshoogte deze keer. Geen konijntje, geen poesje, die zijn allemaal te klein. Geen ree ook, want zelfs die is te laag. We vertragen om eens goed te kunnen zien waarmee we nu te maken hebben. Staat er ineens een prachtig volwassen mannetjeshert in de koplampen ons fier aan te staren.
Inmiddels staan we stil. Ik sla deze keer mijn handen niet voor mijn ogen, maar voor mijn mond, van pure verwondering. Wat een geweldig mooi dier. Op een paar meter van de auto staat hij naar ons te kijken. We worden er helemaal stil van. Zo mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten