Zo, het is gebeurd, hij is er vandoor, weg ermee, afgelopen. Het was nog drie dagen te vroeg maar we konden de treurnis niet langer aanzien. De kerstboom is afgetuigd en buiten gezet.
Maar goed, wie bepaalt eigenlijk dat hij moet blijven staan tot na de zesde januari. Waar komt die regel vandaan? Ik zou het niet weten en ik ga het niet opzoeken ook. We hadden er schoon genoeg van.
Maar nu is het wel een beetje kaal. We waren blijkbaar erg aan hem gewend geraakt. We hadden niet gedacht dat we die treurige verdorde boom zouden missen. Alles wat overblijft is een leeg gat.
Maar vooruit, laten we het positief zien, er is al genoeg treurnis op deze wereldbol. We kunnen weer ongehinderd naar buiten kijken. Voor dat raam staat ons vogelvoederhuisje wat druk bezocht wordt door meesjes en andere kleine vogeltjes. Dat is toch wel weer een aangenaam uitzicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten