Het is alweer voorbij, we zijn ontzet. Niet door een brandweerauto of een helicopter, maar door de regen. Het is zomaar tien graden warmer geworden, de gesmolten sneeuw loopt als beekjes over de wegen.
Nog niet alles is weg, hier en daar liggen nog verraderlijke plakken ijs, maar het is te doen. We zijn er net op uit geweest en met een beetje voorzichtig rijgedrag kom je veilig op je bestemming. Wel prettig dus.
Maar toch is het wel jammer ook. Het was sprookjesachtig mooi. Het is hier altijd al stil, maar nu kon je een speld horen vallen, de sneeuw dempt de schaarse geluiden die er zijn. Nu komen hier op een normale dag misschien vijf auto's langs, de afgelopen dagen niet één.
En als er toch eentje voorbij zou zijn gereden dan hebben we hem niet gezien of gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten