Ziezo, de eerste balken zijn er uit. Wat is dat hoog, dat plafond! Het lijkt wel een kathedraal. Wel even wennen, maar erg mooi, tenminste, dat is wat wij ervan vinden.
Het was nog een heel gedoe voor we eraan konden beginnen, vooral om het plan de campagne de verzinnen. Hoe doe je zoiets? Die eiken balken zitten in de muur aan twee kanten en zijn bovendien loodzwaar. Die zaag je niet gewoon even door. De vloer eronder mag niet beschadigen, voor je 't weet barst die betonnen toplaag als een balk erop valt en wat betekent zoiets voor de vloerverwarmingsbuizen die daar doorheen lopen. Kortom, alle reden om even te bezinnen alvorens te beginnen.
Dat hebben we gedaan. Planken op de vloer gelegd, pakken isolatie die nog stonden te wachten om verwerkt te worden erbij gelegd en hop, de kettingzaag erop gezet. Met kleine stukjes tegelijk de balken weggezaagd.
Ik had natuurlijk voor mijn verhaaltje beter een dramaverhaal te vertellen kunnen hebben, maar tja, het ging gewoon voorbeeldig allemaal. Niks beschadigd, de vloer niet, onze ego's ook niet. En die twee balken, die liggen keurig in mootjes te wachten tot de kachel weer eens gaat branden, over een maand of vier, op z'n vroegst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten