Ik had het al aangekondigd, weer een totaal nietszeggende foto. Ik moet er eens wat op verzinnen, dit is niks. Ik heb nog even het hoofdeind van het bed neergezet op de plek waar het straks komt te staan, in een poging er wat van te maken. Ik kan niet zeggen dat dat erg verhelderend werkt.
Maar vooruit, er is wel hard gewerkt vandaag, het komt niet vaak voor dat ik zulke lange dagen maak. Ben ik normaal gezien niet voor half twaalf begonnen (ik spreek hier voor mezelf, mijn wederhelft is gelukkig wat aktiever), nu stond ik al om negen uur de eerste platen vast te schroeven. Ik schrok er zelf van.
En daar bleef het niet bij. Ik heb staand gelunched (een echte hema rookworst, direct import uit Nederland) en stug doorgewerkt tot vijf uur. Dat is acht uur onafgebroken sjouwen, meten, zagen, snijden, tillen en schroeven.
En nu heb ik spierpijn in mijn schouders en ben ik moe. Tja, verbaast je dat? Mij niet. Maar OK, ik had er zin in vandaag, het ging lekker.
Het geeft wel voldoening, dit zijn de betere dagen.
1 opmerking:
You go girl!
Een reactie posten