Sterretjes

Donderdag 4 april, dag van de keuring van onze gite. Toch best wel een beetje spannend, hoewel ik ook wel dacht van, ach, er valt nu toch niets meer te doen, dus we zien het wel. Maar vanochtend nog even een laatste rondje gedaan, gewoon voor het idee.

Om half elf was, geheel volgens afspraak, de dame van de keuring aanwezig. Ze had als kado een tas vol folders meegenomen van het office du tourisme. Aanwezigheid van die folders was trouwens één van de keuringseisen, de eerste drie punten waren hiermee binnen.

Na een kort uitwisselen van beleefdheden haalde ze haar meetlint boven en begon alle ruimtes nauwkeurig op te meten. Alles, maar dan ook alles, werd bekeken en gefotografeerd. Ik heb nog nooit zo een grondige keuring van wat dan ook meegemaakt. Het bestek werd bekeken (en gefotografeerd), de borden, de pannen, de dekbedden werden opgetild om te kunnen zien wat er onder zat aan matrasbeschermers (en gefotografeerd), de TV werd uitgeprobeerd om te zien of er inderdaad franse en internationale kanalen ontvangen kunnen worden, de badkamer werd geinspecteerd, tot de schoonmaakmiddelen aan toe en jawel, ook daar werden foto's van gemaakt.

Alles werd genoteerd, pagina na pagina werd ingevuld, er zijn ik-weet-niet-hoeveel foto's genomen, zowel binnen als buiten. Alles bij elkaar is ze er ruim een uur mee bezig geweest.

Als laatste meldde ik nog even dat er ook een parasol beschikbaar is voor de tuinset op het terras. Die wilde ze niet alleen zien maar er ook een foto van maken, uiteraard. Hem opzetten was niet nodig, maar ik wilde in mijn beste frans toch nog even melden dat het een grote rechthoekige parasol is. Het lag op mijn lippen, maar ik voelde dat er iets niet klopte, ik kon de woorden nog net op tijd inslikken. Volgens mij is "un grand rectale" namelijk toch iets totaal anders.

Had ik daar toch bijna een paar kostbare sterretjes verspeeld.