Drup ...
Drup ...
Drup ...
Het is niet wat je wilt horen op een winderige, gure, regenachtige dag als vandaag als je met een goed boek en een warme kop thee op de bank zit. Helaas was het wel degelijk wat we hoorden. Het kwam van boven.
Tja, meestal zeker hé, dat het van boven komt als het druppelt. Ik heb het nog nooit van beneden omhoog zien druppelen. Stel je voor dat dat ook nog zou kunnen. Hoewel het omhoog kan kruipen, dat dan weer wel, maar dat is iets waar we gelukkig nog nooit last van hebben gehad.
Maar goed, het druppelde dus. Vanaf het plafond op twee hoog, net naast de kachelpijp. Een dikke natte druppel die om de paar seconden naar beneden viel. Niet best dit. Één ding was zeker, het moest meteen worden verholpen, geen uitstel mogelijk.
Eerst maar eens even het luik in het plafond open gemaakt. Ik dacht, ik ga eerst wel eens op zolder kijken. Iets hield me tegen. Dat "iets" is vooral dat het daar erg laag is en je continu je hoofd stoot tegen de balken. Maar nog "iets", al een paar maanden wordt er op die plek elke avond een feestje gehouden door "iets". Er woont daar "iets", we weten niet wat maar het zijn er meerdere. Ik was niet erg happig om dat "iets" tegen te komen op mijn buik liggend en geen kant op kunnend.
Dan maar de tweede optie, wat eigenlijk goed beschouwd ook de enige optie was, het dak op. Zoals ik al schreef, op een winderige, gure, regenachtige dag als vandaag is dat niet bepaald een pretje, maar er zat niets anders op. Anti-slip-schoenen aangetrokken, een werkbroek en een dikke oude trui, een dosis moed verzameld en de ladder op. Mijn hemel, wat was het glibberig daarboven. Onder geen beding wilde ik de nok oversteken naar de voorkant van het huis. Als ik daar vanaf die kant uitglijd maak ik eerst een vrije val van een meter of zeven voordat ik de grond raak. Slecht plan. Aan de achterkant van het huis is dat hooguit twee meter, kijk dat scheelt.
Hoe dan ook, ik heb het weer overleefd, ik zit weer veilig op de bank. Het was bepaald geen pretje maar het goede nieuws is, het euvel is verholpen. Een ring van de schoorsteen was los gekomen en er waren een paar pannen verschoven. Geen idee hoe dat zo ineens kan, het doet er ook niet meer toe. Warme douche en een kopje hete thee en we kunnen er weer tegen.
Geen foto gemaakt, maar goed ook ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten