Marnaves, the sequel

Donderwolken pakken zich boven ons dorpje, het rommelt vanuit alle hoeken. Hoe lang nog voor de ontlading volgt... , het burgemeester-débacle is nog verre van afgelopen.

We kregen onlangs weer een brief in de bus, een soort van nieuwsbrief. Deze keer niet van een (ex-) burgemeester, maar van één van de opgestapte gemeenteraadsleden die trouw is gebleven aan de aan-de-kant-gezette burgemeester. Het wordt er allemaal niet fraaier op, beschuldigingen vliegen over en weer. Niemand die weet waar dit gaat eindigen.

Niemand die nog weet wat we nog moeten geloven. Wat we inmiddels wel weten is dat dit schattig klein Frans plattelandsdorpje voor de komende zes jaar verdeeld is. Er wordt met scheve ogen naar elkaar gekeken, er schijnt zelfs al een ruzie door te zijn ontstaan tussen twee broers.

Hoe moet dat nu verder? Er zijn naar ik begrepen heb drie mogelijkheden.

1. Er komen verkiezingen om de drie opengevallen plekken op te vullen. Dan moeten er wel drie personen gevonden worden die deze taak op zich willen nemen. Wie wil dat nu nog doen in deze roerige tijden? Mij niet gezien.
2. We worden administratief voor de komende zes jaar toegevoegd aan een buurgemeente. Kan, maar ons kent ons, dus ook hiermee voorkom je de scheven ogen niet.
3. We worden bestuurd door een "externe" die aangewezen wordt door de Prefect.

Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de derde optie. Iemand van buitenaf kan zonder vooroordelen de taak op zich nemen en wellicht de rust doen wederkeren.

Misschien dat ik zo vrij mag zijn om meteen maar een kandidaat aan te dragen. Ik heb vernomen dat er in Sas-Laweit iemand zit te springen om een nieuwe uitdaging aan te gaan (klik hier).

Die vliegenmepper komt nog goed van pas ook, we hadden laatst een spontane vliegenexplosie, kunnen we mooi onze interim-burgermoeder voor inschakelen in het vervolg.

Big trouble in little Marnaves

Tja, de titel van deze post zegt het al, er is hier iets goed mis.

Niet met ons persoonlijk hoor, maar het raakt ons ergens wel. Het is allemaal begonnen een maandje geleden, met de gemeenteraardsverkiezingen. Ik heb er hier zelfs melding van gemaakt, het was appeltje-eitje, er stonden zeven kandidaten op de lijst en we hadden ook zeven kandidaten nodig. Hoe moeilijk kan het zijn.

Het was ook niet moeilijk, totdat de burgemeester moest worden gekozen in de eerste gemeenteraardsvergadering na de verkiezingen. Ook dat had een appeltje-eitje moeten zijn ... maar het werd anders, zo anders dat nu tout-Marnaves op zijn kop staat. Ja echt, dit verzin je niet.

Het zit zo. De zittende burgemeester wilde enkel op de lijst staan als hij de garantie kreeg van de overige zes kandidaten dat hij herkozen zou worden als burgemeester voor de komende zes jaar. Daar had iedereen in toegestemd tot ... juist ja ... tot die bewuste dag dat ze de burgemeester kozen. Er stond een dame op die verkondigde zich kandidaat te stellen. Bleek dat drie van de zeven haar nog steunden ook en ze dus zomaar de sjerp binnenhaalde. Dit tot grote woede van de zittende burgemeester, die opstapte, de twee raadsleden die vóór hem hadden gestemd meenemend.

Tja, ergens nog wel enigszins begrijpelijk. Dit was natuurlijk wel een beetje een laffe daad. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij zich verraden voelde. Maar of dit nu in het voordeel is van ons dorp allemaal, ik vraag het me af.

Maar als je denkt dat het hierbij blijft dan heb je het goed mis. De misère begint pas. Er worden brieven uitgestuurd naar alle inwoners. Van de vorige burgemeester, hoe laf en onbetrouwbaar "die vier" wel niet zijn. Maar ook van de nieuwe burgemeester (op officieel briefpapier van de mairie), hoe gemeen "die drie" wel niet zijn, met name uiteraard de vertrekkende burgemeester.

Kortom, er wordt flink met modder gegooid. Jammer, heel jammer. Ik geloof dat dit "politiek" heet. We gaan ons er verre van houden, of allicht, dat gaan we proberen. Een schisma binnen een gemeente met een goeie 70 inwoners is geen pretje, daar wint niemand bij. Maar één ding is duidelijk, er komt nog een woelige tijd aan voor ons Marnaves.

Politiek ... if you can't stand the heat, get out of the kitchen.

Als een wilde orchidee

Ik liep een rondje door onze wei, zomaar, het is prachtig weer de laatste tijd en dan is er niets mis met een wandelingetje op eigen terrein. Het gras begint aardig hoog te staan en overal verschijnen alweer wilde bloemen.

Toen mijn oog op deze beauty viel moest ik onwillekeurig aan een heel oud liedje denken.



En nu krijg ik dat met geen mogelijkheid meer uit mijn hoofd. Ach ja, er zijn ergere dingen zeker.