We wish you ...

Contrôle de fosse septique

Toen we ons huis kochten en bij de notaris zaten voor de noodzakelijke handtekeningen wisten we al van het bestaan van de septic tank. De dag ervoor hadden we namelijk voor het eerst de toenmalige eigenaren ontmoet die ons wegwijs zouden maken op Les Fontanelles. Ze vertelden in ongeveer 5 seconden en met wilde gebaren waar de septic tank zich ongeveer bevond en weg waren ze. Die tank hebben we na veel zoeken uiteindelijk een jaar later gevonden onder de wilde braamstruiken.

We waren ons er van bewust dat een nieuwe eigenaar verplicht is om de tank op orde te brengen volgens de geldende normen. Er werd ons bezworen dat de tank ook aan alle eisen voldeed en dat we niets hoefden te doen. Op zich was dat wel correct. Alle afvalwater komt netjes in de tank terecht, het keukenwater gaat eerst via een vetput. We hebben zelf in de loop der jaren badkamers en extra afvoeren aangelegd, dus we hebben wel een idee hoe het in elkaar zit.

Frankrijk is sinds een paar jaar bezig om alle privé-installaties aan een inspectie te onderwerpen. Geen overbodige luxe als je weet dat op het platteland zowat iedereen er zelf voor moet zorgen dat het afvalwater verwerkt wordt en dat in de oude huizen vaak alleen het water van het toilet in een put terecht komt en de rest gewoon achter het huis in de sloot wordt geloosd. Of erger, zelfs het toiletwater met inhoud en al in de sloot belandt.

Vandaag kregen wij onze controle. Na alles bekeken te hebben, alle putdeksels gelicht te hebben en alle inspectieputjes onderzocht te hebben luidde het verdict:

PAS AU NORMES

Maar geen paniek. We kregen complimenten. Het enige is dat er niet gecontroleerd kon worden of er wel een uitvloeiveld aangelegd is, wat simpel opgelost kan worden met de aanleg van een inspectieputje. We mogen er tot de volgende inspectie over doen om dat aan te brengen, dat betekent acht jaar de tijd. Moet lukken lijkt me.

Waterperikelen

30 april was de laatste post hier. Ik dacht, ik hou er maar mee op, wat valt er na 5 jaar nog nieuws te melden tenslotte. Tot vandaag.

Het is geen nieuws dat we hier regelmatig zonder drinkwater zitten. Drank is er altijd wel voldoende in huis, dat is nooit het probleem, maar je kan toch moeilijk een douche nemen in wijn of je toilet ermee doorspoelen, nietwaar? En dus vinden we het toch wel heel vervelend als er niets meer uit de kraan komt.

 Dit jaar zijn we flink aan de beurt geweest. Als ik het moet inschatten is het toch wel een keer of tien voorgekomen dat we droog stonden hier. Zo ook was het eergisteren weer eens raak. 'S avonds laat merkten we dat het water afgesloten was (en ja we hadden netjes de rekening betaald). We volgen dan de inmiddels bekende procedure, de burgemeester op de hoogte brengen, ongeacht tijdstip, feestdag of niet.

De volgende ochtend met slaapogen richting douche om erachter te komen dat ... ach ja ... natuurlijk ... geen water. Wel op dat moment een drukte van belang bij ons op het land. Er werd gezocht naar een lek. Nu weet hier niemand waar de waterleiding loopt, dus ja, dan heb je wat hulp van bovenaf nodig, dus een wichelroedeloper erbij gehaald. Was die zijn wichelroede vergeten meenemen, of wij misschien een stuk ijzerdraad hadden. Twee wielspaken deden de truuk, ze zijn blijkbaar niet zo heel kieskeurig die gasten.

Om een veel te lang verhaal kort te maken, ze hebben de waterleiding gevonden, en het lek. Niet zomaar een lekje, de hele waterleiding, een buis van een centimeter of tien in diameter was rondom gescheurd. Het verklaart waarom het zomer en winter altijd fris groen was op die plek.

En wij maar denken dat er een natuurlijke rivier ergens onder ons land stroomde.