Warme sokken

We hebben het weekend overleefd. Dat is best bijzonder te noemen, we zijn afgelopen zaterdag en zondag allebei op een volgende tram gestapt. Ondanks dat we eigenlijk maar één dagje ouder zijn geworden was het toch wel even slikken. Ik werd gisterochtend wakker met een zere voet, vanochtend met een zere rug, dus ik mag concluderen dat ik nog leef en dat is gunstig.

Gunstig inderdaad, want onze slaapkamer is nog steeds niet klaar. Daar moet nog flink aan doorgewerkt worden. We zijn al dagen bezig met plamuren en schuren daar. Een klus met een grote K, afschuwelijk, vies en zwaar maar het moet nu eenmaal wil je er iets van maken.

Zoals gebruikelijk bij deze klussen ligt het hele huis onder een laag wit poeder. Wat je ook doet, het kruipt overal tussen. We weten het, we ondergaan het lijdzaam, wat moet je anders.

En we zijn er nog bijlange niet. De hoop om voor de echte winter zijn intrede doet weer in onze warme kamer te kunnen slapen hebben we inmiddels laten varen. Het wordt bibberen. Ik begin maar snel met het breien van warme sokken.