Maar wat we ook bestellen, Nederlandse vrienden brengen ook altijd ongevraagd drop mee. We zijn er gek op, mijn wederhelft nog meer dan ik, dat weten ze. Salmiak riksen, muntdrop, engelse drop, we hebben het meestal in rijke hoeveelheden in huis. We moeten onszelf een beetje beheersen willen we niet tonnetje rond worden van al dat lekkers, dus verstoppen is de enige manier om onszelf een beetje te beschermen.
Dat hadden we ook gedaan met twee makro-zakken muntdrop. Die lagen te wachten tot het moment daar was om aan te vallen, tot we het niet langer hielden. Ze lagen hoog en droog op een plank in de bijkeuken, daar waar we ze niet meteen zagen liggen en we ook niet te snel in de verleiding zouden komen om ernaar te grijpen.
Vanochtend kom ik de bijkeuken binnen en vind tot mijn grote verbazing twee lege zakken op de vloer, van muntdrop. Ik geef toe dat mijn eerste reactie was om mijn wederhelft te beschuldigen van buitensporig vreetgedrag, maar die slechte gedachte hield maar een paar seconden stand. Dit kon niet, in een nacht een hele kilo drop verorberen terwijl ik daar niets van gemerkt had is op zijn zachts gezegd zeer onwaarschijnlijk.
Een nadere inspectie leerde mij echter dat dit een soortgelijk voorval betrof als de nacht ervoor (het lavendeldrama) maar dan op kleinere schaal. De dropjes bleken vervangen door muizenkeutels. Hemeltje lief, we wonen hier nu bijna vier jaar en voor het eerst hebben we muizen die overal aan gaan knagen. En dat terwijl we hier twee poezen hebben rondlopen!
Het bleek niet het enige te zijn waar ze zich tegoed aan hadden gedaan. Wisten jullie dat ze ook dol zijn op ketoembar, gemalen korianderzaad. Ik ook niet, nu dus wel. En op torkrol!
Gloeiende gloeiende gloeiende! De oorlog is verklaard! Binnenkort melding van de maatregelen hier op dit weblog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten