De eerste oogst

Het heeft gisteren geregend en de hele dag was het bewolkt. Het was weer even schrikken na de warme dagen die we net gehad hadden. Het hoort bij dit jaar, af en toe een dipje lijkt normaal te zijn. Het was gelukkig van korte duur, we zitten inmiddels alweer volop in de zon. De voorspellingen zijn zeer rooskleurig, vanaf morgen richting de 30 graden en zo blijft het, voorlopig althans.

De neerslag heeft wel deugd gedaan aan de planten. Ook al was het een nat voorjaar, de grond is hier heel snel droog. Dagelijks water geven is een absolute vereiste. Inmiddels hebben we op meerdere plekken in de tuin druppelslangen liggen, we maken het ons graag gemakkelijk.

Zo ook in de groententuin. Er ligt een heel systeem van lange slangen, keurig langs de jonge plantjes zodat ze precies daar waar nodig hun water krijgen. Ik liep er daarnet nog even heen om te kijken of er al wat te zien is, een beetje een ritueel tegen het einde van de dag. Het loopt allemaal een beetje achter door het koele voorjaar. De tomatenplanten beginnen nu eindelijk een beetje te groeien, maar het duurt nog wel even voor er geoogst kan worden. Uit ervaring weet ik dat geduld een schone zaak is, geen paniek voorlopig.

Wat ik totaal niet had verwacht is dat ik met handenvol peultjes weer huiswaarts zou keren. Die zijn ineens zomaar volgroeid! Er zijn er zelfs al een paar bij die aan de grote kant zijn, die wat eerder geplukt hadden mogen worden. Hier word ik toch wel weer blij van.

Morgen kip met citroenrijst, verse peultjes en een kokossausje. En dat voor een doordeweekse vrijdag.