Al twee dagen zit ik te wachten op het drogen van de grondverf, al twee dagen kan ik niet schuren, al twee dagen kan ik niet schilderen, en dat is een beetje jammer toch wel.
Ik had natuurlijk aan een ander raam kunnen beginnen bedenk ik me nu, dat ik daar niet aan gedacht heb. Er zijn er nog genoeg die gedaan moeten worden maar ik zie ze gewoon niet meer. Maar als ik even snel om me heen kijk zie ik er zo al twee en als ik even nadenk weet ik dat er nog een paar meer zijn.
Ik heb me voorgenomen om nu echt gewoon stug door te gaan tot het klaar is. Ik heb mezelf geen deadline gesteld, dat is meer iets voor op een kantoor, daar begin ik niet aan, we zien wel wanneer het klaar is. Of wanneer ik het beu ben ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten