Magere oogst

Drie vallen op drie verschillende plekken waar duidelijk muizenactiviteit was geweest, dus ik had gerekend op minstens twee succesjes. Maar niets van al dat, nul, zero, niets, nada, noppes! De kaas was er wel vanaf gegeten bij eentje terwijl de val op spanning was blijven staan. Ik moet toegeven dat dat toch wel knap is van ze. Als je er nog maar naar kijkt klappen die dingen al dicht.

Mijn teleurstelling was dan ook groot. Hoewel, ik zag er eerlijk gezegd toch ook wel tegenop om daar in het gunstigste geval een lijkje aan te treffen. En stel je eens voor dat er nog leven in had gezeten, worstelend om vrij te komen. Brrrr ik mag er niet aan denken. Wat doe je in zo'n geval? Doodslaan? Ik zou het niet kunnen. Eigenlijk heb ik al moeite genoeg met die vallen, het liefste zou ik ze gewoon op de een of andere manier het huis uitjagen.

Ik zie me niet meteen fluitspelend door het huis lopen, ik vraag me ook af hoe succesvol dat zou zijn. Als ik vals genoeg speel heb je natuurlijk een kans dat ze alle kanten opgejaagd worden, maar het is juist de bedoeling dat ze me zouden volgen.

Dat wegjagen is trouwens niet eens zo'n raar idee. Nu kan ik natuurlijk niet 24 uur per dag vals spelen, maar dat hoeft ook niet. Er bestaan elektrische muizenverjagers die een hoge toon uitzenden die voor mens en kat onhoorbaar is maar de muizen de stuipen op het lijf jaagt. Zeggen ze. Maar hoe weet je of zoiets werkt? Dat weet je niet dus. Tja, je moet wat. Voor alle zekerheid hebben we er daar maar een paar van aangeschaft. Ik doe er het liefste alles aan om die vallen leeg te houden.