En dus moest daar een nieuw ... huh ... schuurschijfdinges op. Zie het maar eens te krijgen. Maar waar zouden we zijn zonder internet, juist, nergens. Er is een site van Bosch, waarop ze die dinges zeggen te verkopen. "Hartelijk dank voor uw bestelling." Weken later nog steeds niets gehoord. "Hallo, met Bosch. Nee, dat werkt niet, da's alleen een leuke site maar er zit niks achter." En dus waren we weer bij af.
Gelukkig hebben we goede vrienden in Nederland die ons graag behulpzaam wilden zijn door een bezoek aan mijnheer Bosch bij de Praxis. Twee weken later belandde het dinges keurig in onze brievenbus.
So far, so good. Of toch niet? Blijkt mijnheer Bosch zich vergist te hebben, verkeerde modelletje, duizend maal excuses. En hierbij een nieuwe, gegarandeerd de goeie deze keer, gratis en voor niks.
En dus vandaag de nieuwe in de bus gekregen. Je raadt het al ... wel een andere, maar toch weer niet de goeie.
Maar los van dat alles begint de douane ons te wantrouwen. Alweer een pakje uit Nederland voor Les Fontanelles.
Het pakje is opengemaakt, gecontroleerd en weer dichtgeplakt. Controle douanier postal.
Zouden zij stiekem de schijf omgewisseld hebben?
2 opmerkingen:
Zou het kunnen zijn dat de douane heeft gecontroleerd of er geen Tunesische asielzoekers met een Italiaans humanitair visum stiekem probeerden om toch Frankrijk binnen te komen, zich daarbij vermommend als Nederlands postpakketje? Oh la la, het is me toch wat met die drogues, daar in die Pays Bas!
Het gaat om Marie Johanna. Eén op de vier pakketjes uit Nederland wordt geopend. Pakketjes uit Libanon, Afghanistan en Marokko blijven meestal ongemoeid. Marseille is de grootste aanvoerhaven van Marie Johanna van Europa, maar ja Nederland heeft de naam, hè
Een reactie posten