Kolere, wat is dat zwaar werk zo'n muurtje bouwen. Nu is dat kantoorruggetje van me na drie jaar op het platteland al aardig wat gewend, maar dit is toch wel de limiet van wat ik aan kan. Kijk, wat zal zo'n grote steen wegen, een kilootje of 35 à 40 denk ik. Ja echt, er zijn joepers bij die verdorie bijna zoveel wegen als ikzelf.
Voor je de stenen bij de muur in spe hebt liggen moeten ze eerst nog gehaald worden van wat verderop op het erf. Dat is de eerste keer dat je ze optilt, om ze in de bak van de trekker te leggen. Vervolgens rij je ze wheelies makend naar de muur, het is maar een klein trekkertje en de paar contragewichtjes kunnen het maar net bijbenen.
En dan begint het. Passen en meten, trekken en duwen, schuiven en slepen. Mijn hemel, het past gewoon nooit, je doet uren over een stukje van niets en als je niet oppast staat het allemaal nog wiebel ook. Het wordt droog gestapeld dus je moet het wel netjes doen wil het een beetje stevig worden. Hier en daar wat kleine steentjes ertussen frotten tegen het kantelen helpt wel. Ik ga er, als het klaar is, waar nodig nog wel wat cement tussen doen en als het daarna ook nog ingevoegd wordt kan het er wel tegen.
Ik denk dat ik wel blij ben met het resultaat tot nu toe. Nu eerst de spiertjes eens wat rust gunnen, morgen verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten