Een beetje dom

Ik liep vandaag gewapend met camera naar een prachtig bloemetje wat ik nog nooit eerder had gezien. Tot nu toe nog niets vreemds aan, tot ik ineens PLOF hoorde. Ik wist meteen wat er aan de hand was, het is een geluid wat je rond deze tijd meer hoort.

Er was weer eens een gekraagde roodstaart tegen een raam aan gevlogen. Dat doen die vogeltjes wel vaker, ze zijn namelijk een beetje dom. Vorig jaar hebben we nog het aanpakken van wat de gite zou gaan worden uitgesteld omdat er een roodstaart aan het broeden was. Toen het eindelijk op uitvliegen aankwam was het eerste wat ze deden knoeperhard tegen het raam knallen. Doe je daar al die moeite voor.

Terug naar de plof. Ik keek om en zag nog net de roodstaart fladderend naar beneden vallen. Hij, het was een "hij" inderdaad, zat totaal versuft op de grond. Niet dood, hij bewoog. Vast een schudding van allebei de hersencellen. Ik besloot om het beestje rust te gunnen en hoopte vurig dat hij er weer bovenop zou komen.

Tot poes thuis kwam ...