Het was zo'n klusje waar je tegenop ziet, wat je net zo lang uitstelt tot je er echt niet meer onderuit kan. Uiteindelijk valt het dan toch weer mee. Nu moet ik toegeven dat we hulp hadden van een sterke vrijwilliger die deze weblog had gelezen en zich belangeloos had aangemeld, dat scheelt natuurlijk wel. Vóór de lunch was het klusje al geklaard.
En ja hoor, ook deze keer heeft een poes een pootafdruk achtergelaten. Wel subtiel, op de onderste trede, in het hoekje rechtsonder. Als een signatuur van de kunstenaar.
1 opmerking:
Trap ziet er netjes uit! Super!
Een reactie posten