Op dat doden maak ik twee uitzonderingen. De eerste is de wesp. Ik vermeed ze altijd en zij mij, maar sinds ik vorig jaar gemeen gestoken ben is het oorlog. De tweede is de daas. Die heeft me laatst tot drie keer toe in mijn bil gebeten en sindsdien heb ik geen genade meer. Er zijn grenzen.
Maar de al veelbesproken mol in de groententuin, daar heb ik een haat-liefde verhouding mee. Hij begint me alleen wel erg dwars te zitten de laatste tijd. Elke dag trap ik de hopen weer plat, de dag erna zitten er weer meer. Nog tot daar aan toe, maar hij presteert het om alle jonge plantjes de grond uit te wippen. Ik begin te vermoeden dat hier sprake is van opzet, van pure plagerij.
En dus heb ik besloten om terug te gaan plagen.
En wel met herrie, daar schijnen ze een pesthekel aan te hebben. Vanaf vandaag staat er een taupentoeter in het midden van de groententuin.
Ik maak me alleen wel een beetje zorgen. Ik wil ze niet dood hebben, maar nu ik de merknaam op de doos zie ...
1 opmerking:
Ik heb zo'n ding in de tuin gehad. Maar als je ziet dat de mol een keurige cirkel om het ding heen graaft dan is het bewezen dat ze je willen pesten. Of kwam het bij mij dat er al zoveel trillingen van de treinen zijn dat deze trillingen alleen maar lekker voelen?
Ik sla ze inmiddels met de spa op de kop. Ben er klaar mee!
Een reactie posten