Het is verdorie in eensklaps weer winter geworden.
Maar het is allemaal gezichtsbedrog, volgens het weerbericht schijnt hier nu gewoon de zon.
Bert en Marleen
donderdag 3 maart 2011
Gezichtsbedrog
Een paar dagen geleden schreef ik hier nog over de lente, de vogeltjes, de bloemetjes en de bijtjes die wakker werden. Maar moet je dit nu zien.
Het is verdorie in eensklaps weer winter geworden.
Maar het is allemaal gezichtsbedrog, volgens het weerbericht schijnt hier nu gewoon de zon.
Het is verdorie in eensklaps weer winter geworden.
Maar het is allemaal gezichtsbedrog, volgens het weerbericht schijnt hier nu gewoon de zon.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Hiephoi en Miaumauw!
Mjammie mjammie, zojuist uit onze verlate winterslaap ontwaakt worden wij in één klap verrast met het uitzicht op een vers exemplaar van de familie 'mees' zodat wij, terwijl het water over onze tongetjes sijpelt, de pijnlijke koude aan onze tere pootjes volstrekt, belangeloos en met ware doodsverachting negerend, ons op de verse sneeuw wagen om een verrukkelijk verenbaaltje te verschalken.
Ja ja, ons personeel verzorgt ons uitstekend!
Met genoeglijk knorrende kopjes van Hiephoi en Miaumauw
Zo, beste mensen, ja daar is'ie weer, uw vriend de zwembadenspecialist!
Het trucje gaat werken, reken maar van yes!
Nu denken mijn vrienden rond Marnaves en elders 'waar heeft die Maître Piscinier het over' maar dat leg ik u straks uit!
Eerst een excuusje dat er even niet gebouwd wordt aan het zwembad.
Ach de meeste lezers weten het wel, een charlatan heeft op aanraden van een paar ondeugende katten even een beetje verkeerde beton gestort en daardoor lopen we een kleine achterstand op.
Maar er is nog een reden:
Mijn medewerkers, mijn compagnons en mijn eigen ledematen zijn ongeschikt om te functioneren bij temperaturen die helemaal niet bij een zwembad horen.
We wachten dus op mooi weer en dan gaan we verder.
Maar, en nu leg ik het trucje uit, ik zag vanmiddag die sneeuw en kreeg - o wat ben ik toch onbescheiden - ik kreeg een lumineus, een schitterend, een briljant en geniaal idee.
Daarmee bedoel ik niet dat ik 4 ideeën kreeg (één lumineus idee, één schitterend, één briljant en één geniaal idee).
Geen 4 ideeën dus, maar één idee zó geweldig dat het tegelijkertijd èn lumineus, èn schitterend, èn briljant, èn geniaal was. Goed hè, zo'n idee?
Ach ja, talent verloochent zich niet ...
En dat idee?, Wel, dacht ik, als ik nu eens een lekker hapje voor de katten buiten hang dan moeten ze toch echt door de sneeuw lopen, en wennen ze vast aan nattigheid.
En wat hebben ze gedaan? Inderdaad, u raadt het al.
Ze hebben de kou getrotseerd.
Ze hebben het overleefd.
Ze hebben daarna ook nog gewoon in alle gezondheid de blog bij kunnen werken.
En als het goed is hebben ze ook nog geleerd dat nat helemaal niet erg is.
Zeker als ik er bij vertel dat het er in de zomer nog warm bij is ook.
Ze gaan er wel aan wennen, die bovenstebeste brave en aardige katten, ondeugend maar met een hart van goud!
Mocht u ook een kattentraining wensen dan kunnen we - bij een stokbroodje, patureintje en een wijntje - wel even bespreken hoe dat aangepakt kan worden.
De tarieven zijn heel schappelijk, voor nog geen 5.000 eurootjes* maak ik waterratten van uw katten.
(* per kat en per week dat de training duurt uiteraard, en in pakweg 12 weken boeken we al een heel aardig resultaat).
Met een hartelijke groet van Le Maître Piscinier Tarnais, gespecialiseerd in kattentrainingen
Waarde lezers gegroet!
Gelooft u in reïncattatie? Aanschouw mijn epistels en zie, lees met uw bloedeigen zintuigen of laat u in uw al even bloedeigen oren inlezen dat La Mascotte weer terug is in de tijd. De kalender van 2010 heb ik ritueel paarsgeverfd na haar met zeven klapzoenen en een ringtone te hebben doorstoken.
Waar ik ben geweest, ik weet het zelf niet, smoesjes zoals ieder die hier ineens weer terug is heb ik niet, slechts was ik niet en nu weer wel, tot verbazing van kastdeuren in het algemeen en de transpiratiegeur van e-mail in het bijzonder.
Leven mijn familieleden nog? Mijn nichtjes? Mijn neef? Of zijn het slechts hun verminkte testamenten waaruit in deze blog wordt geciteerd?
Zorgvuldig geredigeerd door een, vanwege temperaturen die nog lager zijn dan een zesde zintuig, aan lager wal geraakte Anatolyisch-boeddhistische Inuït-in-achterstevoren-gepunnikte-pygmeeën-boerka die als executeur testamentair zich te buiten gaat aan blauwe gedachten uit het kwadraat van vorige week woensdag.
----------------------------------------------------------------------
--- ai ai --- is me dat een nare droom! Een winterslaap lang gedroomd over huh? Waar droomde ik ook al weer over? Het was akelig, en meer wil ik er niet van weten.
Zojuist komt hier een telegram binnen dat mijn neef ineens onderweg is. Mijn adoptieneef zogezegd want eigenlijk ben ik een aangename, ik bedoel aangenomen kat. Ja, aangenaam, dat ook uiteraard, maar dat is aangeleerd.
Felix blijkt de Waalse liefde weer achter zich te hebben gelaten, zo werd mij gezegd, en dus is hij weer vrij kater.
En stiefneefjes, geen bloedverwant,
zijn soms - dat rijmt - wel héél charmant.
Felixje, kom je snel deze kant op? Ik ga je zien, in de farmacie van de dierendokter. Tot snèl!
delirium? voor het eerst onversneden gebruikt? dubbele dosis gebruikt? die geflipte malloot vraagt om een moderator *ploink*
Miaumauw, ja inderdaad, alleen Miaumauw, mijn zusje is even weg, ik weet niet waar ze zit, maar ik maak maar meteen van de gelegenheid gebruik om u op te biechten dat het eindeloze optimisme van mijn toch bloedeigen zus me wel eens de keel uithangt want ze is me een akelige partij vrolijk omdat het voorjaar er aankomt, ze is lyrisch over de aanstaande tijd van de zwoele nachten, maar het schijnt totaal niet tot haar door te dringen dat wij dus gewoon zonder kater zitten, geen niks, wat heb je dan aan zwoele nachten? Nee, die gepimpte vrolijkheid, je begrijp er geen snars van. Rare zus, ik ben er maar mooi klaar mee. Bah!
Treurige kopjes van Miaumauw
Hiephoi (even alleen), Hiephoi!
Zo, ff zonder mijn zusje gauw een post plaatsen, want soms word ik wel eens moe van Miaumauw. Ze zit de hele dag alleen maar te piepen en te mauwen en kan er niet tegen dat ik zo opgewekt ben, en dat is nergens voor nodig, het voorjaar komt er aan, de vlindertjes gaan weer door de poezenbuikjes en het kriebelt zelfs waar wij toch echt ooit geholpen zijn, hormonen schakel je niet uit en dus word ik al helemaal romantisch van de gedachte aan ... nou ja ... u weet wel, de komende zomernachten die hier soms al heel vroeg optreden. Laat het voorjaar en de zomer maar komen, joepie joepie en Hiephoi Hoera!
Verlangende kopjes van Hiephoi!
Dames en heren kattebeesten,
Willen we even doorlopen, alstublieft? Er valt hier niets te zien en ook niks te halen en bovendien zijn die kerstboomvogeltjes al van iemand anders. Ze zitten niet voor niks al aan een lijmstok. Doorlopen zeg ik, anders laat ik wachtmeester Waterdonk van de caviabrigade de zaak hier even schoonspuiten. En heren Maître, ook u moet ik helaas verzoeken om even beentjes te maken. Het is hier geen kattenbak, en ook geen kinderdagverblijf, dus u hebt hier niets te zoeken.
Uteregse Wout
brig. 1re cl.
Wat gij thans ziet: het is daar niet, want wat daar is dat ziet gij niet!
Aj, dat wordt nog uitkijken daar in Marnaves met al die vrijgezelle, van lente hormonen doortrokken nichtjes, sem-nichtjes an al wat dies meer zij. Misschien moet ik niet te veel haast maken met mijn aankomst in Les Fontanelles? Ik weet niet of dit, inmiddels al wat ouder wordend, poezenlijf al die mogelijk amoureuze toenaderingen wel kan verdragen? Maar enfin, het is nog een heel eind lopen. Vriendelijke voorjaarsgroet, Neef Felix
Een reactie posten