Verwendag

Ik heb me vandaag eens lekker laten verwennen. Heerlijk. Ik doe dat veel te weinig. En waarom nu wel? Het was hoognodig, dat als eerste reden, maar vooral omdat ik binnenkort een tripje naar mijn moederland gepland heb staan en je wil toch op je paasbest voor de dag komen daar. Niet zo vreemd, toch?

Vanochtend de telefoon gepakt en de coiffeur gebeld, de kapper. Vanmiddag kon ik al terecht. Kijk, zo hoort dat, geen wachtlijsten hier, zelfs niet bij de haarverzorging.

Eerst maar eens even van kleur veranderd. Nou ja, veranderd, het lijkt wel een beetje op wat ik eerder heb gehad, alleen was dat door de zon al zo gebleekt dat ik weer blond was geworden. Ook leuk hoor, daar niet van, het begon een beetje op mijn natuurlijke haarkleur te lijken van toen ik 15 was. Intussen ben ik meer dan 20 jaar ouder, OK, heel wat meer dan 20, maar laat me maar even in de waan. En daarna de lengte ook maar eens ingekort, ook dat begon ernstig op mijn kapsel van meer dan 20 jaar geleden te lijken. Ik kon er met speels gemak vlechtjes in leggen, niet dat ik dat ooit nog gedaan heb na mijn zesde, maar dat terzijde.

Volgens de coiffeuse had ik nauwelijks grijs haar. Met een blij en vooral jong gevoel ging ik de deur weer uit.

Ik durf te wedden dat ze dat tegen elke oude grijsaard ook zegt. Op mij had het een positieve uitwerking, ik heb me voorgenomen er vaker heen te gaan.