Tot morgen

Zo, als we de Maya's mogen geloven is dit het allerlaatste blogje. Morgen is er niets meer, geen Fontanelles, geen Marnaves, geen Tarn, geen Midi-Pyrenées, geen Frankrijk, geen Europa, geen wereld. En met niets wordt het verdraaid moeilijk om een onderwerp te verzinnen om over te schrijven. Of zou ik er zelf ook niet meer zijn? Oei, zo had ik het nog niet eens bekeken.

Zou er nog wel een heelal zijn? Zouden er nog sterren zijn? We kunnen toch met z'n allen naar een andere planeet verhuizen, zo moeilijk is dat toch niet? Gewoon in je vliegmachien stappen en swoooosh ... de lucht in op zoek naar nieuw leven op een andere bol.

Het lijkt me wel wat eigenlijk, even op een andere planeet gaan kijken. Ik was vroeger wel een Star Trek fan, lang geleden alweer, toen ik nog jong was en nóg meer fantasie had dan tegenwoordig. Daar deden ze niets anders en daar was het ook niet echt moeilijk. Ik zag me al nieuwe werelden verkennen in veel te strakke glimmende outfits om daarna door Scotty upgebeamd te worden naar het altijd veilige starship.

Ons starship is er klaar voor, wij ook. Het enige is wel, waar we ook terecht komen, het maakt me niet zoveel uit, zolang er maar internet is. Dus komende nacht ...

SWOOOOSH ...

These are the voyages of the starship Fontanelles. It's mission, to boldly go where internet has gone before ...

Tot morgen, waar vandaan dan ook.