Beppie

Vanmiddag met vrienden uit Nederland, Maarten en Loes, een wandeling gemaakt langs het "sentier de Bonnan". 

Het bleek geheel onverwacht een prachtige route te zijn langs paradijslijke plekjes. We hebben er bijna 3 uur over gedaan, mede omdat we om de haverklap bleven staan om te genieten van de omgeving. Toen we op het laagste punt arriveerden kwamen we in een ware oase terecht. Ik kan het wel proberen uit te leggen maar woorden schieten te kort.

Zowat vanaf het begin werden we gevolgd door een trouwe viervoeter, trouw inderdaad, want de volle 3 uur heeft hij ons begeleid. Nou had onze buurman een paar weken terug ook al melding gemaakt van een amicale blonde labrador, een vrouwtje met zwarte halsband, die 3 dagen op zijn terras had gelegen. Bij navraag in het dorp bleek hij van niemand te zijn. Tja, en wat doe je dan als hij je met trieste ogen aankijkt, inderdaad, dan smelt je hart en neem je'm mee naar huis.

Kan niet zeggen dat het een moeilijke hond is, ze luistert keurig, blaft niet, zeurt niet, bedelt niet, kortom, een modelhond. Maar morgen toch maar even de dierenarts bellen. Ze heeft een tatoeage in haar oor: 2DLX888. Wellicht dat haar baasje haar mist. Als het mijn hond was had ik al tranen met tuiten gehuild om het verlies. En omdat elk levend wezen een naam moet hebben heet ze zolang ze hier woont BEPPIE.