La grande bouffe

Gisteren kwam onze buurman langs, of we vandaag bij hem kwamen dineren. Wij hadden het lunchen genoemd omdat het 's middags is, maar hier noemen ze het zelf dineren. 's Avonds wordt het souperen genoemd. Het is maar dat je het weet, anders kom je op het totaal verkeerde moment aanzetten.
Hij had tevens weer de oorspronkelijke eigenaresse van Les Fontanelles uitgenodigd, maar deze keer samen met haar zoon, schoondochter en 2 kleinkinderen. Dineren bij onze buurman is copieus, 5 gangen minstens, onder het genot van een hoop alcohol. Daar zeg je geen nee tegen.

Het zou vandaag een beetje een squeeze worden. Vanavond waren we ook nog bij vrienden uitgenodigd om wat te eten, samen met nog negen anderen. Iedereen zou wat meenemen en dat moest vandaag ook nog gemaakt worden.

Maar goed, we hebben ons ingehouden bij onze buurman, kleine hapjes en je bord niet te snel leegeten en zeer matig met de alcohol. Dan lukt het wel. Maar toch, 5 uur later zit je buikje ongewild toch goed vol.

Veel tijd om uit te buiken hadden we niet, een uurtje later stapten we alweer in de auto richting Monesties, waar het feestje zou plaatsvinden. Gewoon zomaar een feestje, omdat het leuk is om iedereen weer eens te zien. We zouden eten, drinken en vooral lol maken. Ik kan je vertellen, het is allemaal gelukt en alles in ruime hoeveelheden.

Mijn appel/vijgentaart was aardig gelukt, de foto ervan iets minder.

Voor de liefhebbers het recept: bladerdeeg uitrollen, mengsel van 40 gram suiker, 40 gram boter, 50 gram amandelpoeder en 1 ei erover uitsmeren, fruit erop, en 20 minuten bakken op 200 graden. Daarna nog warm insmeren met een mengsel van 2 eetlepels abrikozenjam en 1 eetlepel citroensap.

Rond half vier waren we we weer thuis. Moe maar voldaan en met een pens als in La Grande Bouffe.