Sambal bij?

Bert heeft sinds tijden weer eens indonesisch gekookt. Uit de bijbel van Beb Vuyk. Het boek is al zó oud en vaak gebruikt dat het helemaal uit elkaar hangt. 

Babi ketjap, rendang, sambal goreng boontjes, sambal goreng telor, roedjak en rijst. Man, wat lekker. We hadden ons vóór de verhuizing goed voorbereid. Kruiden hebben we in overvloed meegenomen uit Nederland, die vind je in la douce niet. Ook massa's kroepoek om zelf te bakken, we dachten dat ook dát hier onvindbaar zou zijn, maar dat valt nogal mee, elke supermarkt heeft ze. Alleen bleek tot onze schrik de sambal manis onvindbaar. Weggegooid? Nog in een verhuisdoos? Geen idee. Dus de eerste die langskomen uit Nederland weten bij deze wat ze mee moet nemen.

Ook nog even ons eerste vloertje gelegd, in de boilerruimte. Tegen het stof. Alsof we nooit iets anders hebben gedaan. Wat is dat klussen makkelijk, soms. Die homp rechts is de rots waar het huis op is gebouwd, geen foutje bij het tegelen dus.