R.I.P.

Hoe vaak zijn jullie thuis gekomen en trof je een dode ree aan in je tuin? Ik durf te wedden dat er heel weinig zijn die hierop bevestigend zullen kunnen antwoorden. Wij ook, tot vandaag.

Ik zat in de auto en zag iets vreemds liggen midden in onze wei. Ik dacht nog even dat het een hoopje oud gras was of zoiets, misschien zelfs een dood konijn. Het is tenslotte jachtseizoen en het kan zomaar gebeuren dat een slecht aangeschoten wild dier het nog even op een lopen zet en zodoende aan zijn belagers ontkomt. Ik dus op ontdekkingstocht, ik wou het wel eens van dichtbij zien.

Maar naarmate ik dichterbij kwam werd dat "hoopje" steeds groter. De schrik sloeg me werkelijk om het hart, er lag daar iets wat veel groter was dan een zielig konijntje, het bleek een volwassen ree te zijn. Gelukkig wel helemaal dood, half dood is ook zoiets, ik zie me dat genadeschot nog niet zo gauw geven.

Stond ik daar met mijn handen voor mijn mond van de schrik, wat doe je met zo'n dier? Laten liggen kan niet, dat gaat rotten, 'k mag er niet aan denken. Ik kon het nog net opbrengen om het aan te raken om te voelen of het nog warm was. Niet dus.

Ik moet toegeven dat er zich een raar idee vormde in mijn hoofd, een idee waar ik eigenlijk best wel een beetje van schrok. "Kan ik het eten?" Zo'n reerug is wel erg lekker en zo'n boutje is ook bepaald niet te versmaden. Blijkbaar begin ik te wennen aan het idee dat je dieren kan beschouwen als een stuk vlees en je niet persé de supermarkt of de slager daarvoor nodig hebt. Ik ben nog steeds niet zover dat ik mijn eigen kippen zou kunnen slachten als ik die zou hebben, maar er zit duidelijk vooruitgang in mijn manier van denken. Of is dat achteruitgang? Het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk.

Maar goed, daarmee was het probleem nog niet opgelost, het reetje moest daar hoe dan ook weg, of het nu op mijn bord terecht zou komen of ergens anders. En wat doe je dan? Juist, je belt de buurman, hij die alles weet en kan. Ook nu, hij heeft hem meegenomen om hem een laatste rustplaats te geven. De ree was eerder aangereden en is komen sterven in onze wei.

Hij bleek overigens niet meer eetbaar te zijn, als hij nog warm was geweest wel, maar nu hij al koud was kon je dat maar beter laten. Weer wat geleerd voor de volgende keer.

R.I.P. lief beestje.