Vandaag weer eens bij de dokter langs geweest.
Achter deze tegen geluid geïsoleerde deur (niet dat het helpt, je kan elk gesprek letterlijk volgen) hebben we ons vierde kinderprikje gehad. Difterie, thetanus en polio, kortweg DTP. Die Difterie en polio hadden we eigenlijk niet nodig, het gaat om de thetanus, maar goed, die twee krijg je eigenlijk kado. Het zal wel allemaal.
Waarom we die thetanus moeten hebben? Omdat we'm niet hadden. En hier geldt blijkbaar, beter te veel ingeënd dan te weinig, dus prikken maar. En als je dan toch bij de dokter bent wordt je bloeddruk en hartslag gemeten en worden je longen beluisterd.
Mijn hartslag was nogal snel. Ik word altijd een beetje hyper van cafeïne, ik had net koffie op. Maar het kon er mee door. En of ik al een mammografie had laten doen? Huh ... nee ... moet dat? "O nee, sorry, is pas vanaf 50". Hela hola, gaan we zo beginnen.
Maar nu zitten we dus met een nare bijwerking van de prik, een pijnlijke linker bovenarm, gaat een paar dagen duren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten