En toen zaten we dus zonder water.
Heel vreemd als er ineens geen water meer uit de kraan stroomt. Ik heb dat nog nooit meegemaakt, Ik dacht altijd dat dat iets is voor een achtergebleven land in Afrika of zo, maar hier? En toch is dat sinds vandaag de realiteit.
En dat valt nog niet mee. De meest eenvoudige dingen kunnen niet meer, even snel je handen wassen bijvoorbeeld, of wat dacht je van een toiletbezoek, alles moet je nu plannen en zoals jullie ook wel weten zijn sommige dingen gewoon niet vooruit te plannen, zoals dat net genoemde toiletbezoek, wat moet dat moet.
Gelukkig werden we nog net op tijd gewaarschuwd, door buurman Roger. Hij kwam speciaal op de trekker langs om te vertellen dat de bron van het dorp zo goed als leeg staat, dat de pompen geen nieuw water kunnen aanvoeren en dat naar alle waarschijnlijkheid de kraan dicht gaat zo nu en dan. Nog net even 25 liter getapt in emmers en gieters en toen ineens was het uit met de pret, er kwam niks meer uit.
Er zit niets anders op, in plaatst van water drinken we wijn, in plaats van douchen gaan we zwemmen en we houden de hele dag ons badpak aan dan hoeven we ook niet te wassen. Wat een ellende.
1 opmerking:
Je laatste alinea maakt het helemaal af!
Een reactie posten