De enige overgebleven muur is nu ook verleden tijd. Weer een hoop puin erbij, ik word er een beetje gek van. Het wordt er hier bepaald niet fraaier op nog. Het is zelfs zo erg dat ik er langzamerhand chagrijnig van aan het worden ben, niks voor mij. Over het algemeen zie ik het allemaal wel positief in, maar vandaag kostte dat behoorlijk wat moeite, sterker nog, vandaag lukte dat gewoon niet.
Een klein lichtpuntje is dat er wel begonnen is met de balken van de nieuwe vloer. Vooruit maar weer.
Wat ook niet bepaald helpt is dat ik de hele dag de huisvrouw heb lopen spelen. Opstaan, koffie zetten, koffie drinken met de mannen, opruimen, eten koken, eten met de mannen, opruimen, koffie en thee zetten, koffie en thee drinken met de mannen, opruimen.
Grrrrrrrrrrrr, daar word ik pas chagrijnig van.
3 opmerkingen:
Hadden we het geweten dan waren we nu in de auto gesprongen. Dan hadden wij ook voor jou kunnen zorgen.
Voor nu even kop op! Eind maart kom ik helpen dan maken we dat woongedeelte even af. Toch? Nog even Kees zo ver krijgen.
Neem je toch gewoon een dienstmeisje (of - jongen)? Kun je die laten 'sloven' en kun jij lekker 'werken met de mannen'.
;-)
Fijne Feestdagen!
Kop op dit blijft niet duren. Soms doen deze dagen je de andere naar waarde schatten :-)
Een reactie posten