Bont en blauw

Ik ben gewond, wéér! Deze keer ben ik aangevallen.

Mijn hand is dik, er staat een bult op als een tennisbal, maar dan een blauwe. Okee, de grootte van een pingpongbal dan, niet overdrijven. Wat wel klopt is dat hij totaal onbruikbaar is en dat zal wel een paar dagen zo blijven denk ik. Net na de attaque viel het nog wel mee in de zin van dat ik mijn hand nog redelijk goed kon bewegen, maar nu, drie uur later is elke beweging pijnlijk. Zelfs een koekje bij de thee lukt niet, en da's balen.

Maar nee, het was geen huisdier of logee, ook geen koe of everzwijn en al helemaal buurman niet. O nee, Bert is niet de schuldige. Ik ben aangevallen door de lève-plaque, tijdens het lèven van een plaque. Of beter, tijdens het descenden van een plaque. De draaihendel sloeg uit mijn hand terwijl de rem eraf was. Als spontane reaktie probeerde ik de hendel weer te pakken te krijgen wat achteraf gezien behoorlijk dom was. In plaats daarvan kreeg ik drie rake klappen van die hendel.

Hoe dan ook, het ziet er naar uit dat ik even in de ziektewet zit.