Het liep niet geheel volgens plan allemaal. Om te beginnen was mijn deeg te nat geworden, de hoopjes liepen als pannekoeken open op de bakplaat. Geen probleem nog, dat euvel was snel verholpen. In no time lagen er om en nabij honderd hompjes op de plaat, de oven was opgewarmd dus alles wat me restte was de plaat in de oven schuiven en rustig afwachten.
Zo simpel als het nu klinkt bleek het dus toch niet te zijn. Al binnen een paar minuten begon er zich een verbrand geurtje in de keuken te verspreiden terwijl de vereiste oventijd nog bij lange na niet verstreken was. Maar toch was het zo, de onderkanten begonnen zwart te worden terwijl de bovenkanten nog niet eens gaar waren. Ik had er nooit bij stilgestaan dat bij een gasoven de warmte uitsluitend van onder komt, pijnlijk foutje.
Paniek! Ik had nog maar een uur de tijd voordat ik verwacht werd op de mairie. Hals over kop mijn spullen gepakt, in de auto gesprongen en als een gek naar een vriendin gereden die een heteluchtoven heeft en waar we ook de testchoukes gemaakt hadden. Daar ter plekke nieuw deeg gemaakt en perfecte choukes gebakken.
Alles is dus nog goed gekomen, niemand heeft iets gemerkt van de paniek in de achtergrond en we hebben een hoop lol gehad. "We" dat zijn deze vijf Marnavoises.
O ja, dit alles was voor de nieuwjaarsborrel waar de burgemeester een praatje hield over het verleden, het heden en de toekomst en iedereen het allerbeste toewenste voor 2012.
1 opmerking:
Ik neem aan dat je thuis de (gas) oven nog even uitgezet hebt voor je hals-over-kop naar je vriendin bent gereden? Of hebben ze Bert moeten evacueren uit een huis dat vol stond met zwarte rook van de mislukte en verbrande choukes?
Een reactie posten