Kaiek!

Onze vriend Frans was bij ons logeren. Frans, niet Franske, Frans is namelijk al aardig gegroeid en is verdriedubbeld in gewicht. Het is een speelse rakker geworden, een tikkeltje ondeugend en oostindisch doof. Hij luistert als het hem uitkomt en het komt hem dus dikwijls niet uit.

Hij heeft me vandaag goed geholpen met kuiltjes graven voor de appelbomen. Met zijn kleine pootjes heeft hij toch zeker de kuil vijf centimeter uitgediept. Heel wat voor zo'n klein hondje in deze rotsige grond. Behalve dat graven heeft hij gerend en geraced. Het beestje heeft een tomeloze energie, ik ben er stikjaloers op af en toe.

Tot hij een close encounter had met Maxi, de grootste en brutaalste van onze poezen. Maxi zag het niet zitten om te spelen met Frans en heeft hem dat hardpotig duidelijk gemaakt. We hebben het voorval niet zien gebeuren, we hoorden een luide KAIEK van Frans en een paar tellen later kwam hij aangerend, op de voet gevolgd door Maxi die zich voor de gelegenheid verdubbeld had in omvang door haar nek- en andere haren overeind te zetten.

Tja Frans, Maxi is geen poesje om zonder handschoenen aan te pakken.