Zie je die kale muur? Het is het enige stukje muur van ons huis waar weinig ramen in zitten, een vrij grote oppervlakte toch nog al met al. Nu wil het toeval dat we een witte klimroos cadeau gekregen hebben. Een roos gedijt het beste op het zuiden en laat die kale muur nu juist op het zuiden staan.
En dus wilde ik al beginnen met een gat graven op die plek, tot ik me opeens realiseerde dat die muur ooit nog eens opnieuw ingevoegd moet worden. Als er dan een roos al flink aan het klimmen is geslagen is dat weer zonder om die daar te moeten weghalen eigenlijk.
En zo komt het dat het "ooit" tot het "nu" verheven is. Vandaag de steiger maar snel uit de berging gehaald, de concassé afgedekt met plastic en begonnen met het weghakken van de oude voegen, of wat daar nog van over bleef.
Wat daar nog van over bleef, jaja, altijd meer dan je lief is. Van dit half stukje muur is nog een kruiwagen vol gekomen. Ik stond er zelf van te kijken. De sechoir, onze privé milieustraat, vangt het wel weer op.
Morgen voegen we het onderste deel in, er is weer een spierballentijd aangebroken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten