Druk druk druk

We hebben vandaag Frans gedaan. Dat was niet de bedoeling, maar soms gaan de dingen zoals ze gaan. We zouden vroeg opstaan, veel te doen. Naar de verzekeringsagent in Saint Antonin, naar de kapper in Varen, naar de bricodepot in Gaillac en naar boodschappen doen ergens onderweg.

Vroeg opstaan lukte nog aardig. De verzekeringsagente had pas om half elf tijd voor ons. Nou vooruit, dat kon nog. Ze had al gemeld dat ze het nogal druk had. We waren keurig op tijd maar ze was net even weg. We hebben ons geïnstalleerd naast de andere fransen op het terras van de plaatselijke kroeg, met een grand crème. De zon scheen uitbundig, was zeker geen straf. Na een half uurtje maar weer naar het kantoortje gelopen, wat daar pal om de hoek zit trouwens. Ze was er weer. Al onze verzekeringen even doorgenomen. De zonnepanelen moesten verzekerd worden tegen hagel en andere acts of God. Nog een heel gedoe om de juiste formule te vinden, je wilt tenslotte niet te veel premie betalen. Bleek ook met de autoverzekeringen nog het een en ander niet geheel in orde (zoals helemaal nog niet betaald, kleinigheidje, toch?), ook meteen recht gezet. Al met al hebben we daar een dik uur gezeten en was het inmiddels over twaalven. Tja, die boodschappen moesten we maar vergeten.

Volgende opdracht: kapper vinden. Bert moest en zou vandaag gekortwiekt worden en had een adresje gekregen van vrienden. Tot onze verbazing was de salon niet dicht tussen de middag. Zowat alle commercie hier houdt la sieste tussen half één en half drie, zij dus niet. Het knippen van Bert duurde hooguit 5 minuten. Nog nooit zoiets gezien. En nu denk je, wanneer maakt ze het af, maar nee, het ziet er keurig uit. En omdat we er toch waren ben ik ook maar in de stoel gaan zitten, werd wel weer eens nodig.

Op naar huis, om de kar de halen zodat we naar de bricodepot konden rijden. Of niet? Halverwege de kapper en thuis zit le Segalar. Restaurant. Het was al over half twee en hadden honger als een paard. Dan ga je vol in de remmen natuurlijk. Twee pizza's, twee toetjes en een karaf rosé later het restant van de weg naar huis afgelegd. Om daar te blijven de rest van de dag....

En dan verwacht je dat er vandaag helemaal niets meer gebeurt.

En verdomd, ineens frot Sjiesbertús nog een complete buitenkraan in elkaar. En nog goed ook.