zondag 10 oktober 2010

La chasse

We koken lekker, al zeg ik het zelf. Niet elke dag even uitgebreid, maar toch. We houden van alle soorten voedsel: vlees, vis, pasta, maar vooral van toetjes. Er is maar 1 voorwaarde, we moeten het niet levend hebben gezien. Dat valt bij toetjes nogal mee, maar we gaan dus niet onze eigen konijntjes, kippetjes of goudvissen opeten, als we die al zouden hebben. Zou wel moeten, maar dat zit er bij ons niet in. We zijn eerder types die met een zieke goudvis naar de dierenarts gaan.

Maar dan heb je het hier af en toe niet makkelijk. Het jachtseizoen is namelijk begonnen. We beseffen dat het nodig is om de wildstand op peil te houden, anders zijn er gewoon te veel herten en everzwijnen. Deze dagen zie je overal zenuwachtige mannen met geweren in de aanslag, ze rijden vreemd genoeg allemaal in een witte afgetrapte uitgewoonde Renault Express. En ze hebben ook allemaal nerveuze jachthonden met een belletje om hun nek. Die hebben als taak om het wild op te jagen, zodat de jager (jager???) alleen maar hoeft te wachten tot er een opgejaagd hert de bosjes uit komt lopen en KNAL, alles wat hij moet doen is de trekker overhalen. Beetje flauw, waar is die oermens gebleven met pijl en boog.

Vanochtend liepen er ineens 3 jachthonden (met belletjes) door ons eikenbos, nerveus te snuffelen, overduidelijk een spoor volgend van een of ander dier. We zijn nog buiten gaan kijken om de mannen met de fusil de chasse van ons terrein te jagen, maar niks te zien. Vreemd, we begrepen er niks van, maar gingen over tot de orde van de dag. Tot vanavond, we gingen in de sechoir een pak isolatiemateriaal halen. Overal zaten verse bloedsporen! We hadden het niet meteen door, die honden waren er al vanochtend vroeg. Maar wellicht heeft een aangeschoten hert onze sechoir als veilige haven beschouwd.

Hier liep Bambi op een mistige lentedag nog gezond en wel door ons eikenbos.

4 opmerkingen:

The Aristocats zei

Tja, jachtinstinct ... vertel ons er wat van! Ook als wij het onze in daden omzetten is daar zelden waardering bij de mensen op Les Fontanelles, maar werder zorgen zij uitstekend voor ons, en - zoals u leest - ook voor zichzelf, wat een positieve eigenschap is want alleen wie zichzelf waardeert is in staat oprechte interesse en waardering voor anderen op te brengen.

Miaumauw!

(Hiephoi is even op jacht, ze zal zo wel weer terugkeren met een hermelijntje of een wezel)

Aad zei

Hoi Marleen,

Nooit geweten dat Bambi in het Frans geen wit-met-bruine tekening heeft ...

Als ik eerlijk mag zijn: de Nederlandse versie vind ik mooier!

Groetjes, Aad

Uteregse Wout zei

Dames en heren, dat wordt weer even stevig doorlopen, ja? Er valt niks te zien hier en trouwens, dat bloed is misschien wel besmettelijk. Je weet het nooit zeker met die zuidelijke types. Dóórlopen zeg ik, anders laten we plaats delict omsingelen!

Uteregse Wout,
brig. 1e klasse met speciale bevoegdheid

Bart en Chamane zei

Beste Marleen en Bert,

Om maar met de deur in huis te vallen, in het begin hadden we nog zoiets van ja, kweenie, maar dat van die goudvis is een reuzevondst. Wat dachten jullie van een curriculum goudvisfluisteren? Als een spirituele reis naar het dier toe, zeg maar, en dan 's avonds de workshop Koken met Kruiden. Daar is vast wel een stukje markt voor, in dit land.

Graag willen we eens met jullie van gedachten wisselen over hoe jullie daarover denken. Laat dus maar eens iets van je horen, dachten we.

Een spirituele groet,
Bart & Chamane Vroegindeweij
(coaches Mental Sunshine Academy)