Haagbeuk of Beukhaag?

Op 2 september 2009 hebben we ons paradijsje gekocht. Nog voor we verhuisden hadden we in ons hoofd (en op google sketchup) de indeling gemaakt van alle ruimtes. Waar de master bedroom kwam, met ensuite badkamer. Waar de wasmachine, droger en strijkmachine zou komen te staan. Hoe onze woonkamer eruit zou komen te zien. Waar de gite kwam en hoe die ingedeeld ging worden.
Op de tekeningen werd al heel snel duidelijk dat het terras van de gite wat extra privacy nodig had (en wij ook). Omdat we niet zo erg gecharmeerd zijn van betonnen muren kozen we voor een groene oplossing. We zouden haagbeuk neerzetten. Of was het nou beukhaag. Hoe dan ook, nog ruim voor de winter van 2009 gingen we ze al planten, dan kon het al lekker groeien. Want groeien doen die dingen wel, en hard. Zeggen ze.

Vol goede moed begonnen we een geultje te graven, doen we wel even. Right. Not. Bleek de grond niet uit aarde te bestaan maar uit stenen. Precies op het heuveltje van gestapelde stenen wilden wij weer een haag, hoe verzin je het.

Maar de aanhouder wint. De haag is er gekomen. De tenniselleboog ook. Je moet er wát voor over hebben.

Inmiddels is het oktober en de haag staat er niet echt florisant bij.

Te weinig water? Te veel water? Toch niet genoeg aarde? Wie het weet mag het zeggen. Maar één ding is zeker, die "snelgroeier" is nog geen 10 cm gegroeid.