Vijf meter al, muur bedoel ik, voegen, weet je wel? Het gaat lekker. En het wordt mooi. Alle hits zijn al meerdere malen de revue gepasseerd. Tijd voor een andere zender. Iets met de tachtiger jaren misschien. Morgen even zoeken.
Maar er is iets vreemds aan de hand. Letterlijk! Aan de "hand". Eerst dacht ik dat de poezen hier een veel zachter vachtje hadden gekregen. Ze voelen de laatste dagen zo lekker soft aan. Maar het is iets anders ben ik nu achter. Ik kende dat helemaal niet. Het is iets wat elke gitarist heeft, maar aangezien ik dat niet ben, en nooit zal worden (heb het wel eens geprobeerd, maar mijn linker pink weigert iedere medewerking, maar dit terzijde), was dit fenomeen mij geheel onbekend.
Ik heb eelt op mijn vingers!
Zoals ik verhuisd ben van Nederland naar Frankrijk, verhuist het eelt van mijn reet naar mijn handen....
1 opmerking:
Aan de ene kant is er de pijn. Het voelt alsof een kindervriend op proefverlof zich heeft ontfermd over je geesteskinderen. Alsof de jonge hop het ouderlijk nest verlaten heeft, ruzie maakt met zijn veroorzakers en voor zichzelf begint. Het voelt alsof een nepchinees het vooroordeel bevestigt dat chinezen niets zelf kunnen bedenken, maar alleen maar goedkope imitaties op de markt kunnen brengen, wat natuurlijk (a) een paradox, en (b) niet waar is.
Aan de andere kant is er de inkeer. Wekenlang leefde ik in de veronderstelling dat het leuk was om iemands prachtblog te verzieken met reacties van zogenaamd niet-anonieme volgers. Maar een ordinaire karakterdief en een nepchinees hebben me het inzicht gebracht: leuk is anders. Sorry, Marleen! Sorry, Bert! Het zal niet weer gebeuren. Dag Tiny, dag Wout uit Utereg, adieu Brameau's, Goodbuy Zei Zei en alle anderen- moge het jullie goed gaan!
Ik troost me met de gedachte dat weinig wijzen de kunst verstaan om tussen regels door te lezen, en het slechts een enkele dwaas gegeven is om op te schrijven wat er niet staat.
Een reactie posten