zaterdag 4 december 2010

Telethon

We hadden ons gisteren laten overhalen om aan een maaltijd deel te nemen in het aangrenzende dorp. Het was voor het goede doel, iets met zieke kinderen of zo, de Telethon. We hadden er nog nooit van gehoord, maar vooruit, voor het goede doel wilden we best aan de dis aanschuiven.

Het begon even voor twaalven in de feestzaal van Milhars, hier een paar kilometer vandaan. Tout Marnaves was er. Maar dat was niet alles, er waren tafels neergezet voor zo'n 400 man en dat bleek niet voldoende te zijn, er werd nog gauw wat bij-geïmproviseerd.

Het werd een heel feest met een tombola, oplaten van ballonnetjes en gezang. Jacques Brel, Christophe, France Gall en tientallen anderen passeerden de revue. En ja hoor, halverwege "Allons enfants de la patriiieee-iehe, le jour de gloire eeeest arrivé" (verder kwamen we niet, zij gelukkig ook niet). Naarmate de middag vorderde, de pompoensoep en de hertebout verorberd was en de wijn rijkelijk had gevloeid werd de sfeer steeds beter, iedereen was vrolijk en zong uit volle borst mee.

Tientallen leden van de plaatstelijke motorclub "Les Alambics" hadden de vrieskou getrotseerd om te helpen met de bediening.
Het deed me op de één of andere manier aan Joe Bar denken.

Het hoogtepunt van de middag was een poging om in het Guinness Book of Records te komen met "de langste worst ter wereld". Er moest een hijskraan aan te pas komen om het ding op te tillen.
 En het is gelukt! De saucisse was 15,35 meter lang.

Volgende week zondag is er weer een maaltijd, reken maar dat we van de partij zijn.

1 opmerking:

Itgiet Oanze DiCembre zei

Sakkerloot, dat mag je inderdaad een lange worst noemen, maar heeft het nut, zo'n worst? Als jullie daar met vierhonderd man bij elkaar zaten kreeg je dus per per persoon 3,8375 cm worst, en dat terwijl natuurlijk iedereen hongerig en vol verwachting aan tafel was aangeschoven, al de nodige neuten achter de kiezen had en uitgerekend die snel aangebrande motorjongens de orde moesten zien te bewaren?

Maar kennelijk is het toch nog een beetje een gezellige partijtje geworden, daar in dat dorpshuis van jullie. Zie ik trouwens niet ook de beide Brameautjes zitten, linksachter op de foto? En die mevrouw daar in het midden, met die volle twééstukkenworstwangen en die begerige blik op de ballonnen, is dat niet vriendin Oudewater?

Hier is het zoals mijn Friese memme altijd zei: Wa mist, snie, rein, hagel, ûnwaar?

Groeten uit Padua,
Oanze DiCembre

(kijk ook eens op de website van ons antiquariato)